کارمونا یک شهر در جنوب غرب اسپانیا، در استان سوئیلیا بود که در میانه قرن اول و دوم بعد از میلاد، یکی از شهرستان‌های مهم استان رومی بتیکا بود.
امروزه، کارمونا همچنان با نگهداری از موارد باستانی برجسته آن زمان، از جمله بزرگترین مجموعه قبرستانی در شبه جزیره پیرنه، مشهور است. نگهداری از این اثار هزاران ساله، در طی بازسازی ساختمانی در خیابان اصلی، در سال 2019 توجه ویژه‌ای به خود جلب کرد. زیر این ساختمان، یک آرامگاه خانوادگی با شش نیش برای قرار دادن ستونک وجود داشت: سه نیش برای مردان و سه نیش برای زنان. در داخل آن‌ها، زیاده‌روی‌های قبرستانی متعددی شامل یک شیشه شکلاتی زیبا، با محتوای عطری جامد در داخل آن، کشف شد.
در سال 2023، محققان از دانشگاه کوردوا (UNC) ترکیب عطر کریستالی را آنالیز کردند. برای اولین بار بوی عطرهای رومی که دو هزار سال پیش ساخته شده بود، با دقت علمی شناسایی شد. دانشگاه در یادداشت اطلاعاتی خود، به خلاصه از آن چیزی که «رومیان با پاتچولی بو می‌دادند» نوشت. رومیان در عطرهای خود معمولاً از گل رز، زنبق، آلو، انار، انگور، ریحان و رزماری استفاده می‌کردند.
روغن پاتچولی دارای بویی قوی و کمی خاکستری است. پاتچولی تنها در جنوب و جنوب شرق آسیا رشد می‌کند. این بدان معناست که روغن پاتچولی یک محصول وارداتی در امپراتوری روم بود. تنها شهروندان ثروتمند می‌توانستند خود را به خرید عطرهای چنین گران قیمتی بپردازند.
گروه پژوهشی از تاریخ‌دانان و شیمی‌دانان برای تجزیه و تحلیل عطر باستانی از دیفراکسیون اشعه ایکس، کروماتوگرافی گازی و ماس‌اسپکترومتری استفاده کردند. آن‌ها موفق به شناسایی ترکیبات عطری مختلفی شامل اسانس‌های گل رز، زنبق، آلو، انار، انگور، ریحان و رزماری، همراه با روغن پاتچولی شدند.
با توجه به این که روغن پاتچولی در امپراتوری روم به عنوان یک ماده گران قیمت شناخته می‌شد، محققان فرضیه مطرح کردند که این عطر احتمالاً برای استفاده شخصی یا به عنوان هدیه برای شخصیت‌های مهم در جامعه رومی ساخته شده است.
به طور کلی، این تحقیق نشان می‌دهد که از هزاران سال قبل، عطرها برای استفاده شخصی و برای نشان دادن وضعیت اجتماعی و ثروت استفاده می‌شدند. همچنین، این تحقیق نشان می‌دهد که با دقت علمی می‌توان عطرهای باستانی را شناسایی کرد و ترکیبات آن‌ها را برای استفاده در عطرسازی مدرن بازسازی کرد.
