چرا وقتی به برخی بوها عادت می کنیم، آنها را احساس نمی کنیم؟

چرا وقتی به برخی بوها عادت می کنیم، آنها را احساس نمی کنیم؟

چرا با عادت کردن به برخی بوها (گل ها، عطرهای مورد علاقه و غیره)، آنها را احساس نمی کنیم؟
هنگام استنشاق، هوا با مولکول هایی از مواد بدبو وارد حفره بینی می شود. سپس سلول‌های گیرنده این مولکول‌ها را جذب می‌کنند - یک تکانه عصبی ایجاد می‌شود که متعاقباً در امتداد دستگاه بویایی به نمایش قشر آنالایزر بویایی واقع در لوب گیجگاهی منتقل می‌شود - اینجاست که سیگنال‌های دریافتی رمزگشایی می‌شوند. مغز اطلاعات دریافتی را پردازش می کند و ماده ای را که روی اپیتلیوم بینی افتاده با بوهایی که از قبل با آن آشناست مقایسه می کند.

بر اساس این مقایسه، نتیجه گیری می شود که آیا این بو مورد علاقه است (در سطح بیولوژیکی، بوی جالب برای یک فرد، اول از همه، بوی غذا است، هر چیز دیگری پیچیده است) یا یک خطر. اگر هیچ چیز جالب و خطرناکی آشکار نشود، مغز تمرکز ما را بر روی بو متوقف می کند و به چیز مهمتری تغییر می کند.

ما بسیاری از عطرها را به عنوان پس زمینه درک می کنیم و از آنها آگاه نیستیم . اکثر ما بعد از مدتی بوی اتاقی را که در آن هستیم حس نمی کنیم. علاوه بر این، بوهای بسیار شدید منجر به بار بیش از حد سیستم بویایی می شود. بنابراین در عرض 10 دقیقه فرد به هر بویی عادت می کند و یا به طور کامل آن را احساس نمی کند یا احساس می کند کج شده است. "ناپدید شدن" بو در این مورد به این دلیل است که با گذشت زمان بینی ما به همان محرک عادت می کند. خود بوی، البته، هیچ جا ناپدید نمی شود - اگر چند دقیقه به بینی خود استراحت دهید و یک لیوان آب بنوشید، عطر آن باز می گردد.

بازخوردها
    ارسال نظر
    (بعد از تائید مدیر منتشر خواهد شد)
    • - نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.
    • - لطفا دیدگاهتان تا حد امکان مربوط به مطلب باشد.
    • - لطفا فارسی بنویسید.
    • - میخواهید عکس خودتان کنار نظرتان باشد؟ به gravatar.com بروید و عکستان را اضافه کنید.
    • - نظرات شما بعد از تایید مدیریت منتشر خواهد شد